From : Mittu - To : Appa

Dear Appa,

I was waiting for this day, to tell you how i feel about you. First of all, i have to thank you for giving me your best features - lovely romantic eyes, dark and lengthy eyelashes, thin and curvy eyebrows and ofcourse, the forehead and hair. Amma use to say that she loves me more for these inherited features .

you might think that i am too young to understand your love. But i have few surprises for you. I know you even before i see this world. I heard your voice and reciprocated in my own way of kicking amma :-) . Right after my birth, The first touch with love was yours, i recognised you with your voice. But i was excited on coming to a new environment and was practicing my face nerves n muscles by crying.Otherwise, i could have smiled at you at that moment itself

At my first few weeks, i was a total brat, playing mostly at the midnight.But i enjoyed my playtime with your sleepless nights. I still remember the way you soothe me- "poochatti" and made me to sleep by rocking in your hands. I long for that now. I had fun, when u give a stern look on seeing me pissing on your dress. I just love to do that. I enjoy being with you. I miss you a lot these days.I am waiting to tell many happenings here, which amma would definitely forget to tell you.

I happen to communicate with few friends in hospital, it seems i am the only one who spent more hours with the dad. I am so happy about that. I am lucky to have you as my dad. I love you appa. Happy father's day appa.



with lots and lots of love,
Mittu

Pillayar deserves a coconut

It happend on a night,when the baby and her mom alone were awake and rest of the world was asleep. The baby was lying on her bed , watching the rattle sound made by her mom. Got bored of the rattle, the baby was thinking of all the things she can do...

Something which is on due, came to her mind. To put in action, Suddenly she turned to her sides, made a good hold on the bed with her right leg, lifted n twisted the body and swung the left leg in air and turned towards right...it seems the head is heavier than expected. Turned to tell her mom about that. Mom encouraged her with a smile n saying go on,try again... She turned around and tried to lift her head up and to her surpise, she did it this time....Yippeee... Mittu rolled over on her 4 months 2 days.

சிங்கார சென்னையை நோக்கி ......

பெங்களூரை விட்டு சென்னைக்கு சில நாட்களில் குடிபுகப் போகிறோம். அந்த சந்தோஷ உணர்வுகளை சொல்லவே இந்த தமிழ் பதிவு. மீண்டும் சென்னைக்கு செல்கிறோம் என்ற நினைப்பே என் வயதை நான்கு வருடம் குறைத்து இருக்கிறது. அப்படி என்ன தான் இருக்கிறது, என்பார்கள் சென்னை வெயிலில் மண்டை காய்ந்தவர்கள்.....சொல்ல பல இருக்கிறது...

பொதுவாகவே எனக்கு கடற்கரை மீது ஒரு ப்ரமிப்பு உண்டு. அதிலும், அதிகாலையில் கடற்கரையில் நடப்பது எனக்கு மிகவும் பிடித்தமானது.
கடற்கரையில் தோழிகளோடு ஆட்டம் போட்ட நாட்களை நினைத்து, மறுபடியும் எப்பொது என்று பெருமுச்சு விட்ட நாட்கள் பல...

தி.நகரை பற்றி எழுத வில்லை என்றால் என்னை 147D கூட மன்னிக்காது. காலை
10 மணிக்கு ஆரம்பித்தால் இரவு 9 மணி வரை தொடரும் எங்களுடைய shopping spree. உருப்படியாக ஒன்றும் வாங்கா விட்டலும் பாண்டி பஜார் சரக்குகளை பேரம் பேசி வாங்குவதில் அலாதி ப்ரியம். ஏதோ சாதித்து விட்ட பெருமையொடு சுற்றி வருவோம். சொன்ன விலையில் இருந்து 10 ரூபாயாவது குறைத்து வாங்கினால் தான் நமக்கு திருப்தி. பெங்களூரில் நான் பெருமை படும் படியோ திருப்தி படும் படியோ என் shopping இருந்தது இல்லை :-( .

சென்னையில் இருக்கும் வரை இந்த வெயிலின் அருமை தெரிய வில்லை...
பெங்களூரில் பாதி நாட்களில் வெயிலயே பார்க்க முடியாது. Climate ரொம்ப
மந்தமாக இருக்கும்..காலையில் school செல்லும் எந்த குழந்தையும் (சில நாட்கள் நாங்களும் ;-))குளித்ததற்கான அடையாளமே தெரியாது...எல்லாம் தூங்கி எழுந்த முகத்துடனே செல்லும்.

என் தோழிகளுடன் பழையபடி பேச, சிரித்து, கிண்டல் அடித்து , விளையாட முடியுமா, அதற்கெல்லம் நேரம் இருக்குமா என்று தெரியவில்லை.... இருந்தாலும் பார்க்க வேண்டும் என்று தோன்றினால் உடனே பார்த்து பேச முடியும்... பேசுவதற்கு 2 வருட கதை இருக்கிறது. பெங்களூரில் நான் நட்புடன் பழகியவர்களை விரல் விட்டு எண்ணி விடலாம். அதனால் யாருடனும் பகிர்ந்து கொள்ளாத விஷயங்கள் நிறைய இருக்கின்றன

இதெல்லாம் சரி, ஆனால் கன்னடத்தை குற்றுயிரும் குலை உயிருமாக விட்டு செல்ல தான் மனமில்லை... ம்ம்ம்.....தமிழ் தான் சிக்கி இருக்கிறதே இனி அதை கொலை செய்வோம்.

4OUR

Mittu's updates on her 4th month completion:

The cooker whistle, in our house, is accompanied by a frightened whistle(??!!) from mittu .

She has learnt to look into my eyes, registering my features.

She has started to make "aboooh abooh" sound and wetting her whole mouth. I guess her salaivary glands are working in full swing.

Mittu has become a great follower of the thirukural "seviku ( and also vizhikum) unavu illadha pozhuthu siridhu vaithrikum iyya padum" :-) now-a-days, She is so playful..She finds it very interesting to watching people crossing her way when she is fed and lately started finding it more amusing on hearing her mom saying "mittu paala kudi". She laughs on me meant to say "oh poor mom".

Nobody could open the refrigerator,which is placed in the room where i feed mittu. If she hears someone opening the fridge,thats it..she swings to see who was that. If its her granny, she gives a "oh, its you!!" smile and turn back to continue her work. Otherwise, she stares at that person, registering his/her features as if she has to draw perfectly when the policemen ask her about the fridge robber :-)

She demands for the attention. And she knows that she has to demand for holding the toy when it is waved in front of her and on top of it she knows better to cry if it dropped off from her hand.

She has changed from cloth nappies to trousers. She looks cute in her colourful,cartoon trousers

She could grip the toys very well and exchange it between her hands.

She could hold her toe,trying to pull it towards her mouth. and to the note, she tries to bring, everything she finds, in to her mouth,but ends up with hands only ( dropping the toys or whatever she brings)